Psychodiagnostiek
Diagnostiek is een ruim woord. Het omvat het afnemen van testmateriaal, zoals vragenlijsten of meer specifieke testen, om zo een ruimer beeld te krijgen van iemands algemeen functioneren. We brengen niet alleen je klachten in beeld, maar gaan ook op zoek naar waar het goed loopt en hoe we hierop kunnen inzetten in een verdere begeleiding.
Een ‘etiket’?!
Een opvatting die nog steeds heerst, is dat diagnostiek er is om mensen een etiket of stempel te geven. Niets is minder waar. Diagnostiek is er in de eerste plaats om in kaart te brengen wat er aan de hand is. En om, waar nodig, hulpverlening op maat te voorzien. Het is waar: een diagnose kan zorgen voor duidelijkheid, en is in sommige gevallen noodzakelijk om specifieke hulp te verkrijgen. Maar we proberen altijd ruimer te kijken, om zo hulp op maat te bieden.
Een diagnose of niet?
Wanneer we starten aan een onderzoek, is een diagnose nooit gegarandeerd! Het belangrijkste doel is om samen naar aanknopingspunten te zoeken om de juiste hulp voor jou te vinden.
​
Voor de diagnosestelling wordt steeds doorverwezen naar een psychiater of neuroloog. Dit zowel na onderzoek bij kinderen als volwassenen. Onderzoek wordt vaak uitgevoerd door psychologisch consulenten (zoals ik) of psychologen, daar psychiaters tegenwoordig enorm overbevraagd zijn. Maar de vaste regel is dat een eindbeslissing altijd bij een dokter/psychiater ligt.
​
Doorverwijsadressen worden meegegeven bij aanvang van het onderzoek. Uiteraard is niemand verplicht om na het onderzoek een afspraak te maken bij een psychiater. Maar zeker wanneer je gespecialiseerde hulp wil aanvragen of bijvoorbeeld medicatie wil opstarten is een officiële bevestiging wel noodzakelijk.
"Diagnostisch woordenboek"
Onderdelen van een diagnostisch traject
Intake
Een intake is een eerste kennismakingsgesprek. Daarin bespreken we wat u nodig heeft, welke klachten er zijn en alle praktische informatie omtrent het onderzoek.
Screening
Onder een screeningsonderzoek verstaan we een kort onderzoek op basis van vragenlijsten. Daarin gaan we na of er voldoende kenmerken aanwezig zijn van een bepaalde problematiek om verder onderzoek aan te bevelen. Op basis van dergelijk onderzoek wordt nooit een diagnose gesteld! Maar het geeft ons een goed beeld over waar we moeten starten.
(Vervolg)Onderzoek
Meestal starten we met een screening. Als er kenmerken naar voren komen van bijvoorbeeld ADHD, autisme, ... dan starten we verder onderzoek op. Onderzoek bevat dan meer specifieke testen zoals concentratietesten. Soms kiezen we eerst voor een screening. Soms starten we meteen met het onderzoek. Dit wordt allemaal tijdens de intake besproken.
Adviesgesprek
Na het uitvoeren van het diagnostisch onderzoek wordt altijd een verslag opgemaakt. Voor je dit meekrijgt, nemen we de tijd om dit samen te overlopen en te bespreken. Je hebt dan de mogelijkheid om het verslag te lezen, vragen te stellen, ... Er wordt dan ook besproken wat de volgende stappen zijn na het onderzoek. Bijvoorbeeld: therapie opstarten, doorverwijzing naar een psychiater etc. Dit laatste gesprek waarin we alles overlopen noemen we het adviesgesprek.
Om het even grafisch weer te geven...
